Króluj nam Chryste, zawsze i wszędzie
Grudzień, AD 2018
Listopad A.D. 2018
01 – 02 – 03 – 04 – 05 – 06 – 07 – 08 – 09 – 10 – 11 – 12 / 2018
Kazanie św. Bernarda, opata na Święto Wszystkich Świętych
(Sermo 2: Opera omnia, Edit. Cisterc. 5 [1968] 364-368)
Śpieszmy ku braciom, którzy na nas czekają
Na cóż potrzebne świętym wygłaszane przez nas pochwały, na cóż oddawana im cześć, na cóż wreszcie cała ta uroczystość? Po cóż im chwała ziemska, skoro zgodnie z wierną obietnicą Syna sam Ojciec niebieski obdarza ich chwałą? Na cóż im nasze śpiewy? Nie potrzebują święci naszych pochwał i niczego nie dodaje im nasz kult. Tak naprawdę, gdy obchodzimy ich wspomnienie, my sami odnosimy korzyść, nie oni. Co do mnie, przyznaję, że ilekroć myślę o świętych, czuję, jak się we mnie rozpala płomień wielkich pragnień.
Pierwszym pragnieniem, które wywołuje albo pomnaża w nas wspomnienie świętych, jest chęć przebywania w ich upragnionym gronie, zasłużenie na to, aby się stać współobywatelami i współmieszkańcami błogosławionych duchów, nadzieja połączenia się z zastępem patriarchów, ze zgromadzeniem proroków, z orszakiem Apostołów, z niezmierzoną rzeszą męczenników, wspólnotą wyznawców, z chórem dziewic, wreszcie zjednoczenie się i radość we wspólnocie wszystkich świętych. „Kościół pierworodnych” chce nas przyjąć, a nas to niewiele obchodzi, pragną nas spotkać święci, my zaś nie zważamy na to, oczekują nas sprawiedliwi, a my się ociągamy.
Obudźmy się wreszcie, bracia, powstańmy z Chrystusem. Szukajmy tego, co w górze; do tego, co w górze, podążajmy. Chciejmy ujrzeć tych, którzy za nami tęsknią, śpieszmy ku tym, którzy nas oczekują, duchowym pragnieniem ogarnijmy tych, którzy nas wyglądają. A nie tylko trzeba nam pragnąć wspólnoty ze świętymi, lecz także udziału w ich szczęściu. Gdy więc pragniemy ich obecności, z największą gorliwością zabiegajmy również o wspólną z nimi chwałę. Taka gorliwość nie jest zgubna ani też zabieganie o taką chwałę nie jest niebezpieczne.
Drugim pragnieniem, które budzi w nas wspomnienie świętych, jest, aby Chrystus, nasze życie, ukazał się tak jak im również i nam, abyśmy i my ukazali się z Nim w chwale. Teraz bowiem nasza Głowa, Chrystus, objawia się nam, nie jakim jest, ale jakim stał się dla nas; ukoronowany nie chwałą, ale cierniami naszych grzechów. Byłoby rzeczą niegodną, aby ten, kto przynależy do Głowy ukoronowanej cierniami, szukał łatwego życia, albowiem purpura nie jest dlań oznaką chwały, ale hańby. Nadejdzie chwila pojawienia się Chrystusa i jego śmierć nie będzie już głoszona. Wówczas poznamy, że i my umarliśmy, a nasze życie ukryte jest w Chrystusie. Ukaże się Głowa w chwale, a wraz z nią zajaśnieją uwielbione członki. Wtedy to Chrystus odnowi nasze ciało poniżone upodabniając je do chwały Głowy, którą jest On sam.
Do tej chwały podążajmy bezpiecznie i z całą usilnością. Aby zaś dane nam było pragnąć i dążyć do tak wielkiego szczęścia, powinniśmy się starać o pomoc świętych. Za ich łaskawym wstawiennictwem otrzymamy to, co przerasta nasze możliwości.
Październik, A.D. 2018
Wrzesień, AD 2018
WPISY: STYCZEŃ – LUTY – MARZEC – KWIECIEŃ – MAJ – CZERWIEC – LIPIEC – SIERPIEŃ – WRZESIEŃ – PAŹDZIERNIK
WYKŁADY z konferencji zorganizowanej w trosce o wiarę katolicką w naszej Ojczyźnie „Kościół Katolicki w czasach zamętu. Elementy diagnozy i remedia”
Konferencja odbyła się w Niepokalanowie w sobotę 15 września 2018 roku. Konferencję prowadził Narcyz Kamiński wiceprezes Prywatnego Katolickiego Stowarzyszenia Wiernych Tradycji Łacińskiej z siedzibą w Warszawie, im. św. Teresy od Dzieciątka Jezus. http://wiernitradycjilacinskiej.pl
Wykład 1.
Ks. Dariusz Kowalczyk SDB – salezjanin, ukończył Politechnikę Wrocławską. Święcenia kapłańskie przyjął w roku 2008. Był m.in. duszpasterzem akademickim we Wrocławiu. Wśród swoich licznych lektur ma wiele kompetentnych tekstów dotyczących Tradycji oraz aktualnej sytuacji Kościoła Katolickiego. Od kilku lat odprawia Mszę Świętą w tradycyjnym rycie rzymskim.
Ks. Dariusz Kowalczyk SDB – „Święci Kościoła Katolickiego a kult Najświętszego Sakramentu”
Wykład 2.
Ks. Jacek Bałemba SDB – salezjanin. Święcenia kapłańskie przyjął w 1990 roku z rąk Bp. Albina Małysiaka CM. Od wielu lat publikuje treści o charakterze katechetyczno-apologetycznym, stając zwłaszcza w obronie ortodoksyjnej katolickiej doktryny oraz czci Najświętszego Sakramentu. Do sierpnia 2011 roku towarzyszył przez ponad rok codzienną posługą kapłańską Polakom modlącym się na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie po katastrofie pod Smoleńskiem. Owocem tych spotkań jest wydana w 1. rocznicę tego tragicznego wydarzenia, w kwietniu 2011 roku, książka jego autorstwa „W blasku Krzyża”. W dniach 17-24 sierpnia 2011 roku, na zaproszenie o. Romana Majewskiego OSPPE, ówczesnego przeora Jasnej Góry, wygłosił ze szczytu jasnogórskiego kazania w ramach nowenny przed świętem Matki Bożej Częstochowskiej, które opublikowane zostały w książce „W blasku Jasnej Góry”. Regularnie publikuje katolickie treści na swoich blogach Sacerdos Hyacinthus i Verbum catholicum oraz na portalach społecznościowych. Prowadzi także działalność translatorską. Przetłumaczył m.in. cenne eucharystyczne opracowanie Biskupa Atanazego Schneidera „Corpus Christi. Komunia Święta i odnowa Kościoła”. Jest popularyzatorem języka łacińskiego. Na swoim blogu Sacerdos Hyacinthus przygotował stronę Lingua Latina, umożliwiającą przyswojenie podstaw łaciny kościelnej. Jest także inicjatorem Biblioteki ’58, mającej na celu przywracanie polskiemu czytelnikowi niezmierzonego bogactwa dwutysiącletniej doktryny katolickiej. W 2016 roku podjął decyzję dożywotniego odprawiania wyłącznie Mszy Świętej w tradycyjnym rycie rzymskim.
Ks. Jacek Bałemba SDB – „Duchowieństwo w czasach zamętu powszechnego. Niezawodne wskazania Kościoła Katolickiego.
Wykład 3.
Ks. Włodzimierz Małota CM – kapłan ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy. Święcenia kapłańskie przyjął w 1997 roku. Studiował na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie i na St. John’s University w Nowym Jorku. Pracował w Polsce oraz jako misjonarz w Hondurasie i w Papui Nowej Gwinei. Odprawia Mszę Świętą w tradycyjnym rycie rzymskim.
Ks. Włodzimierz Małota CM – „Antykatolicki sojusz wszystkich ze wszystkimi, z majorem KBW w tle. Co robił Zygmunt Bauman we wrześniu 2016 roku, w Asyżu, na honorowym miejscu przy stole Biskupa Rzymu? ”
Słowo pasterskie 4.
Abp Jan Paweł Lenga – ur. w 1950 roku w Gródku Podolskim. Do kapłaństwa przygotowywał się na Łotwie i Litwie w trudnych latach reżimu komunistycznego. Święcenia kapłańskie przyjął w 1980 roku, a święcenia biskupie w roku 1991. Pełnił posługę kapłańską i biskupią w Kazachstanie. Do 2011 roku był ordynariuszem w Karagandzie. Jako swoje zawołanie biskupie obrał: Fiat voluntas Tua – Bądź wola Twoja. W 2015 roku wystąpił z listem otwartym, wskazując na pewne poważne problemy, jakie trapią dzisiaj Kościół. Niejednokrotnie występował w obronie czci Najświętszego Sakramentu oraz ortodoksyjnej doktryny i moralności katolickiej. Jego gorliwa służba nie zawsze spotykała się ze zrozumieniem i uznaniem ze strony zarówno czynników państwowych, jak i kościelnych. Obecnie przebywa w domu księży Marianów w Licheniu.
Ks. Abp Jan Paweł Lenga – Na podsumowanie wykładów Ksiądz Arcybiskup Jan Paweł Lenga wygłosił słowo pasterskie do uczestników konferencji, posłuchajmy.
Dyskusja. 5
Zapraszam do wysłuchania dyskusji. Na pytania uczestników konferencji odpowiada Ksiądz Arcybiskup Jan Paweł Lenga MIC.
