251 komentarzy do “Luty A.D. 2018”

    1. Lekcja
      Jer 17:5-10

      To mówi Pan Bóg: Przeklęty człowiek, który ufa w człowieku i czyni ciało ramieniem swoim, a od Pana odstępuje serce jego. Bo będzie jak wrzos na puszczy i nie ujrzy, gdy przyjdzie dobro, ale będzie mieszkał w suchości na puszczy w ziemi słonej i niemieszkalnej.
      Błogosławiony mąż, który ufa w Panu i będzie Pan ufaniem jego. I będzie jak drzewo, które przesadzają nad wodami, które ku wilgoci puszcza korzenie swoje; a nie będzie się bało, gdy przyjdzie gorąco, i będzie liść jego zielony, a czasu posuchy nie będzie się trapić i nigdy nie przestanie czynić owocu. Zawiłe jest serce wszystkich i niewybadane; kto je pozna; ja, Pan, badający serca i doświadczający nerek, który daje każdemu według drogi jego i według owocu wynalazków jego, mówi Pan wszechmogący.

      Ewangelia
      Łk 6:19-31

      Onego czasu rzekł Jezus do faryzeuszów: Był człowiek pewien bogaty, który przyodziewał się w purpurę i bisior i codziennie ucztował wystawnie. I był żebrak pewien, imieniem Łazarz, który leżał u bramy jego, pokryty wrzodami. A pragnął nasycić się odrobinami, które spadły ze stołu bogacza, a nikt mu nie dawał; tylko psy przychodziły i lizały wrzody jego.
      I stało się, że umarł żebrak i Aniołowie ponieśli go na łono Abrahama. Umarł też i bogacz i pogrzebany był w piekle. A cierpiąc męki podniósł oczy swoje i ujrzał w oddali Abrahama i Łazarza na łonie jego. A wołając, rzekł: «Ojcze Abrahamie, zmiłuj się nade mną i poślij Łazarza, aby umoczył w wodzie koniec palca swego i zwilżył język mój, bo cierpię męki w tym płomieniu». I rzekł my Abraham: «Synu, wspomnij, żeś za życia swego otrzymał dobro, podobnie jak Łazarz zło. Teraz on doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A oprócz tego wszystkiego między nami a wami otchłań wielka utwierdzona jest, aby ci, którzy by chcieli stąd przejść do was, nie mogli, ani też stamtąd tutaj się przeprawić». I rzekł: «Proszę cię tedy, ojcze, abyś wysłał go do domu ojca mego, mam bowiem pięciu braci, aby ich przestrzegł, żeby i oni nie dostali się na to miejsce mąk». I rzekł mu Abraham: «Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają». A on rzekł: «Nie, ojcze Abrahamie, ale gdyby kto z umarłych poszedł do nich, będą pokutę czynili». I rzekł mu: «Jeżeli nie słuchają Mojżesza i Proroków, nawet choćby kto z martwych powstał, nie uwierzą».

      – – –

      Homilia świętego Grzegorza, Papieża
      Homilia 40. na Ewangelię

      Kogo, najdrożsi bracia, kogo przedstawia ów bogacz, który przyodziewał się w purpurę i bisior i codziennie ucztował wystawnie, jeśli nie lud żydowski, który pielęgnował życie zewnętrzne i daru otrzymanego Prawa używał dla swego blasku, a nie dla pożytku? Kogo zaś w figurze wyobraża ów pokryty wrzodami Łazarz, jeśli nie lud pogan? Ten, nawróciwszy się do Boga, nie wstydził się wyznać swych grzechów, które były raną na jego skórze. Przez ową ranę na skórze jad z wewnątrz się wydobywa i na zewnątrz się wylewa.
      Czymże więc jest wyznanie grzechów, jeśli nie pewnego rodzaju otworzeniem rany? Przez spowiedź zbawiennie się wydostaje jad grzechu, który zgubnie ukrywał się w duchu. Rany bowiem skóry wydobywają na zewnątrz jątrzący się jad. Czyż wyznając grzechy, czynimy co innego, jak to, iż odkrywamy zło, które się w nas taiło? Lecz Łazarz, pokryty wrzodami, pragnął nasycić się odrobinami, które spadały ze stołu bogacza, a nikt mu nie dawał, ponieważ ów pyszny lud żydowski uważał za zniewagę dla siebie, gdyby któregoś z pogan dopuścił do znajomości Prawa.
      Ponieważ nie korzystał z nauk Prawa dla okazania miłości, lecz dla swego wywyższenia, jakby napuchł z powodu nagromadzonych bogactw, a że z jego ust płynęły mądre słowa, były one jakby okruszynami spadającymi ze stołu. I przeciwnie: rany leżącego żebraka lizały psy. Niekiedy Pismo święte pod nazwą psów zwykło rozumieć kaznodziejów. Język bowiem psów uzdrawia rany, gdy je liżą. Tak też i święci nauczyciele, pouczając nas przy wyznawaniu grzechów, jakby leczą rany ducha, językiem jej dotykając.

  1. W ramach przygotowania do III Niedzieli Wielkiego Postu.
    Walka duchowa przeciw siłom ciemności jest codziennością katolika.
    Katolik tak stara się prowadzić swoje życie doczesne, aby uniknąć potępienia w piekle.
    Pierwszy prawowity Papież napomina:
    „Bądźcie trzeźwi! Czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł, jak lew ryczący krąży szukając kogo pożreć. Mocni w wierze przeciwstawcie się jemu!” (1 P 5, 8-9).
    https://www.youtube.com/watch?v=GXmMLKpk4Yc

    1. Lekcja
      Est 13:8-11; 13:15-17

      W one dni: Mardocheusz modlił się do Pana pamiętając o wszystkich sprawach Jego i rzekł: «Panie, Panie, Królu wszechmogący, bo w mocy Twojej wszystko jest położone, i nie masz, kto by się mógł woli Twej sprzeciwić, jeśli będziesz chciał zachować Izraela. Tyś stworzył niebo i ziemię, i cokolwiek się okręgiem niebieskim zamyka. Panem wszystkich jesteś i nie masz, kto by się sprzeciwił majestatowi Twemu. A teraz, Panie, Królu, Boże Abrahamów, zmiłuj się nad ludem Twym, bo nas chcą nieprzyjaciele nasi wytracić i dziedzictwo Twoje wygubić. Nie gardź cząstką Twoją, którąś sobie wykupił z Egiptu. Wysłuchaj prośbę moją, a bądź miłościw działowi i sznurowi Twemu, a obróć żałobę naszą w wesele, abyśmy żywi będąc, chwalili imię Twoje, Panie, a nie zamykaj ust o Tobie śpiewających, Panie Boże nasz».

      1. Ewangelia
        Mt 20:17-28

        Onego czasu: Jezus wstępując do Jeruzalem wziął dwunastu uczniów na osobność, i rzekł im: «Oto wstępujemy do Jeruzalem i Syn Człowieczy będzie wydany przedniejszym kapłanom i uczonym w Piśmie. I skażą go na śmierć, i wydadzą poganom na pośmiewisko, ubiczowanie i ukrzyżowanie. A dnia trzeciego zmartwychwstanie».
        Wtedy przystąpiła do Niego matka synów Zebedeuszowych z synami swymi, składając Mu pokłon i o coś Go prosząc. A On rzekł jej: «Czegóż chcesz?» Rzekła Mu: «Powiedz, aby ci dwaj synowie moi zasiedli w Królestwie Twoim, jeden po prawicy Twojej, a drugi po lewicy». A Jezus odpowiadając rzekł: «Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który ja pić będę?» Mówią Mu: «Możemy». Rzekł im: «Kielich mój wprawdzie pić będziecie, ale aby zasiąść po prawicy mojej albo po lewicy, nie jest moją rzeczą dać wam, lecz tylko tym, którym jest to zgotowane od Ojca mego».
        Posłyszawszy to, dziesięciu innych obruszyło się na obydwu braci. Lecz Jezus wezwał ich do siebie i rzekł: «Wiecie, że książęta narodów panują nad nimi, a możniejsi rozciągają nad nimi swą władzę. Między wami tak nie będzie. Ale ktobykolwiek między wami chciał być większym, będzie sługą waszym, a ktobykolwiek między wami chciał być pierwszym, ma być waszym sługą. Tak jako Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, ale aby służyć i duszę swą oddać na okup za wielu».

      2. Homilia świętego Ambrożego, Biskupa
        Księga 5. O wierze do Gracjana, rozdz. 2., w 1. połowie

        Zastanówcie się, kim jest matka synów Zebedeuszowych, która prosi razem z synami i dla synów. Jest przecież matką, która zabiega o zaszczyt dla swych synów w sposób wprawdzie przesadny, ale zrozumiały. Mamy tu matkę podeszłą w latach, oddaną pobożności i pozbawioną pociechy, która w chwili, kiedy dzieci powinny jej pomagać i ją utrzymywać, znosiła cierpliwie ich nieobecność, a nagrodę udzieloną synom idącym za Chrystusem przenosiła nad własną radość. Są to ci, którzy – jak czytamy – za pierwszym wezwaniem Pana, pozostawiwszy sieci i ojca, poszli za Nim. [Mt 4, 22]
        Ta więc niewiasta, powodowana macierzyńską troskliwością, błagała Zbawiciela, mówiąc: Niechaj ci dwaj synowie moi zasiądą w Królestwie Twoim, jeden po prawicy Twojej, a drugi po lewicy. Jest to wprawdzie błąd, ale błąd miłości; serce bowiem matki nie umie czekać. Jakkolwiek ma przesadne żądania, jest to jednak chciwość wybaczalna, gdyż nie pragnie pieniędzy, ale łaski. Ani też nie jest zuchwała taka prośba, która ma na oku nie siebie, ale dzieci. Wyobraźcie sobie matkę, zrozumcie matkę!
        Chrystus miał wzgląd na miłość macierzyńską, która pokrzepiała staruszkę nadzieją czekającej synów nagrody. Jakkolwiek nękały ją matczyne troski, znosiła nieobecność najdroższych swych synów. Zwróćcie uwagę, że jest to niewiasta, to znaczy istota słabsza, której Pan nie umocnił jeszcze własną Męką. Zwróćcie uwagę, powtarzam, na słabość nieumiarkowanej chciwości, przechodzącej na wszystkich jako dziedzictwo po Ewie, pierwszej niewieście, od której to słabości nie uwolnił nas jeszcze Pan krwią swoją; jeszcze bowiem Jezus swoim bólem nie zniszczył głęboko zakorzenionych we wszystkich sercach pragnień, które są niezgodne z chwałą Bożą. Niewiasta ta błądziła wskutek winy dziedzicznej.

  2. „Powiedział też do nich: «Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, bo nawet gdy ktoś opływa we wszystko, życie jego nie jest zależne od jego mienia».
    I opowiedział im przypowieść: «Pewnemu zamożnemu człowiekowi dobrze obrodziło pole. I rozważał sam w sobie: Co tu począć? Nie mam gdzie pomieścić moich zbiorów. I rzekł: Tak zrobię: zburzę moje spichlerze, a pobuduję większe i tam zgromadzę całe zboże i moje dobra. I powiem sobie: Masz wielkie zasoby dóbr, na długie lata złożone; odpoczywaj, jedz, pij i używaj! Lecz Bóg rzekł do niego: „Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie; komu więc przypadnie to, coś przygotował?” Tak dzieje się z każdym, kto skarby gromadzi dla siebie, a nie jest bogaty przed Bogiem»” (Łk 12, 15-21).

  3. „Bogatym na tym świecie nakazuj, by nie byli wyniośli, nie pokładali nadziei w niepewności bogactwa, lecz w Bogu, który nam wszystkiego obficie udziela do używania, niech czynią dobrze, bogacą się w dobre czyny, niech będą hojni, uspołecznieni, odkładając do skarbca dla siebie samych dobrą podstawę na przyszłość, aby osiągnęli prawdziwe życie” (1 Tm 6, 17-19).

  4. Feria Secunda infra Hebdomadam II in Quadragesima
    Poniedziałek po 2. Niedzieli Wielkiego Postu
    http://www.divinumofficium.com/cgi-bin/horas/officium.pl

    Lekcja
    Dn 9:15-19

    W one dni modlił się Daniel do Pana, mówiąc: «Panie Boże nasz, który wywiodłeś lud Twój z ziemi egipskiej ręką mocną i uczyniłeś sobie imię wedle dnia tego: zgrzeszyliśmy, nieprawość popełniliśmy. Panie, przez wszystką sprawiedliwość Twoją niech odwróci się, proszę, gniew Twój i zapalczywość Twoja od miasta Twego Jeruzalem i od góry świętej Twojej; bo dla grzechów naszych i dla nieprawości ojców naszych Jeruzalem i lud Twój są na pośmiewisko wszystkim wkoło nas. Teraz tedy wysłuchaj, Boże nasz, modlitwę sługi Twego i prośby jego, i dla siebie samego ukaż oblicze Twoje nad świątynią Twoją, która jest spustoszona. Nakłoń, Boże mój, ucha Twego, a usłysz; otwórz oczy Twoje, a obacz spustoszenie nasze i miasto, nad którym wzywano imienia Twego; bo nie ze względu na sprawiedliwości nasze składamy modlitwę przezd obliczem Twoim, ale na litości Twoje mnogie. Wysłuchaj, Panie! Daj się ubłagać, Panie! Obacz, a uczyń, nie zwlekaj dla samego siebie, Boże mój; bo imienia Twego wzywano nad miastem i nad ludem Twoim, Panie, Boże nasz».

    Ewangelia
    J 8:21-29

    Onego czasu mówił Jezus do rzesz żydowskich: «Ja odchodzę, wy zaś szukać mnie będziecie i pomrzecie w grzechu waszym. Dokąd ja idę, wy pójść nie możecie». Mówili tedy żydzi: «Czyżby się miał zabić, że mówi: Dokąd ja idę, wy pójść nie możecie?» I mówił im: «Wy jesteście z niskości, a ja z wysokości: wy jesteście z tego świata, a ja nie jestem z tego świata. Dlatego wam powiedziałem, że pomrzecie w grzechach waszych: jeśli bowiem nie uwierzycie, żem ja jest, pomrzecie w grzechu waszym».
    Mówili mu tedy: «Któżeś ty jest?» Rzekł im Jezus: «Jam jest początek i tak mówię do was. Mam o was wiele do mówienia i sądzenia, a Ten, który mię posłał, godzien jest wiary. I to, co od Niego słyszałem, głoszę na świat». I nie rozumieli, że Boga nazywał Ojcem swoim. Rzekł im tedy Jezus: «Gdy podwyższycie Syna Człowieczego, wtedy poznacie, żem ja jest i że sam z siebie nic nie czynię, ale to mówię, czego mnie nauczył Ojciec. Ten, który mię posłał, jest ze mną i nie zostawił mnie samego, bo ja zawsze czynię to, co się Jemu podoba».

  5. Zobaczcie kanał na youtube „WujekObamy” i tam film William Cooper – Tajemniczy Babilon Kult Lucyfera (napisy PL) 35
    To jest to w co Krzysztof Karoń już nie wchodzi.
    Trochę temat jak z książki Michała Krajskiego „Luter i różokrzyżowcy

      1. Dziekuje, duszo polska za wartosciowy material- prawda w swiecie slyszana bedzie… Rowniez serdecznie pozdrawiam zyczac w Chrystusie i z Chrystusem owocnego swietego Wielkiego Postu.

  6. +LICH+
    Czy opószczenie kościoła w sytuacji gdy do Mszy Świętej służy „ministrantka” jest zachowaniem właściwym? Czy jest jakiś dokument kościelny który pozwala lub zabrania takiej formy posługi, na którego można się powołać? Co na ten temat stwierdza Pismo Święte i Tradycja? Proszę o konkretne i rzeczowe przykłady…

  7. Wyborny dobry uczynek:
    Z wiarą codziennie odmówić jedno „Zdrowaś Maryjo” za spowiedników i kaznodziejów – kapłanów rzymskokatolickich – zwłaszcza za tych, których z racji jasnego głoszenia prawdy dosięgają rozmaite restrykcje.
    Będzie dużo dobrych owoców z takiej naszej skromnej, lecz systematycznej, codziennej modlitwy.
    Oremus!

  8. Lekcja
    1 Tes 4:1-7

    «Wolą Bożą jest nasze uświęcenie». Bóg powołał nas do świętości w Chrystusie Jezusie Panu naszym, a to powołanie domaga się czystości, która pozwala wniknąć w sprawy Boże. «Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą».

    Bracia: Prosimy was i błagamy w Panu Jezusie, abyście tak postępowali, stając się coraz doskonalszymi i podobając się Bogu, jakośmy was pouczyli co do postępowania waszego.
    Wszak wiecie, jakie przykazania wam dałem przez Pana Jezusa. Albowiem wolą Bożą jest uświęcenie wasze, abyście strzegli się rozpusty i aby każdy z was ciało swe utrzymywał we czci i świątobliwości, a nie w żądzy zmysłowej, jak to czynią poganie, którzy Boga nie znają. Niechaj też żaden z was nie knuje podstępu i nie oszukuje brata swego w żadnej sprawie, bo mścicielem wszystkich rzeczy jest Bóg, jakośmy to wam zapowiedzieli i oświadczyli.
    Nie powołał nas bowiem Bóg do nieczystości, ale do świętości w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.

    Ewangelia
    Mt 17:1-9

    Onego czasu: Wziął Jezus Piotra i Jakuba, i Jana brata jego, i zaprowadził ich na górę wysoką na uboczu. I przemienił się przed nimi: i rozjaśniało oblicze Jego jako słońce, szaty zaś Jego stały się białe jako śnieg. I oto ukazali się im Mojżesz i Eliasz, rozmawiający z Nim. A odpowiadając Piotr rzekł do Jezusa: «Panie, dobrze nam tu być; jeżeli chcesz uczyńmy tu trzy przybytki: Tobie jeden, Mojżeszowi jeden i Eliaszowi jeden». Gdy on to jeszcze mówił, oto obłok jasny okrył ich. I oto głos z obłoku mówiący: «Ten jest Syn mój miły, w którym upodobałem sobie: Jego słuchajcie». A słysząc to uczniowie padli na oblicze swoje i zlękli się bardzo. I przystąpił Jezus, dotknął ich i rzekł im: «Wstańcie, a nie lękajcie się». A podniósłszy oczy swe, nikogo nie widzieli, jeno samego Jezusa.
    A gdy zstępowali z góry, przykazał im Jezus mówiąc: «Nikomu nie mówcie o widzeniu, aż Syn Człowieczy zmartwychwstanie».

  9. „Ten, który stworzył niebo i ziemię, Bóg w Trójcy Przenajświętszej Jedyny, Ojciec, Syn i Duch Święty, który na ziemi stworzył ludy i narody a na tronach ich królów osadził, Królem jest i Panem królów i mocarzów tego świata; „błogosławiony jesteś, Panie, Boże ojców naszych i chwalebny i sławny i wywyższony na wieki… błogosławionyś jest na stolicy królestwa Swego i przenajchwalebniejszy i przenajwyższy na wieki” (3); więc: „błogosławcie aniołowie Pańscy Panu, błogosławcie niebiosa i wody, błogosławcie wszystkie moce, słońce i gwiazdy, błogosławcie noce i dni, światłości i ciemności, błogosławcie ziemia, góry i pagórki, morza i rzeki, ptaki i wszystkie bestie i bydło, błogosławcie synowie ludzcy Panu, chwalcie a wywyższajcie Go na wieki” (4), „bo królestwo Jego królestwo wieczne i władza Jego na wieki” Niech więc nad narodami powiewa jeden sztandar, sztandar Chrystusowy, niech nad narodami panuje jeden Król, Chrystus, któremu cześć i chwała na wieki.” KS. IGNACY CZECHOWSKI

  10. „Odkąd żyję, zachowuję ściśle posty przepisane; gdyż powiedziano w czwartym przykazaniu Bożym: «Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś żył długo i dobrze się tobie powodziło na ziemi». Moim ojcem jest Pan Bóg w niebie, a moją matką na ziemi – Kościół święty. Owóż Bóg Ojciec mój nakazuje mi poskramiać zmysłowość moją, to jest, pościć; a Kościół matka moja przepisuje mi dni, w które pościć powinienem. Ochoczo słucham ich obojga i mam nadzieję, że ze względu na moje posłuszeństwo żyć będę bardzo długo, nawet wiecznie w doskonałym szczęściu”. Kardynał Stanisław Hozjusz http://www.ultramontes.pl/chmielowski_o_poscie.htm

  11. Należy się cieszyć i Panu Bogu dziękować za każdego nowego biskupa, który będzie składał Bogu Ofiarę Mszy Świętej w tradycyjnym rycie rzymskim, sprawował Sakramenty w rycie tradycyjnym i głosił niezmutowaną katolicką doktrynę. Taki biskup pomoże wielu duszom zachować wiarę katolicką i dostać się do Nieba.

    1. Lekcja
      Dz 1, 15-26

      W one dni powstał Piotr wpośród braci (a był poczet osób zebranych około stu dwudziestu) i rzekł: «Mężowie bracia! Musiało się wypełnić Pismo, które Duch Święty zapowiedział przez usta Dawida o Judaszu, przywódcy tych, co pojmali Jezusa. Należał on do naszego grona i miał współuczestnictwo w tym posługiwaniu. Ten tedy nabył pole z zapłaty niegodziwości, a powiesiwszy się, rozpękł się na dwoje i wypłynęły wszystkie jego wnętrzności. I stało się to wiadome wszystkim mieszkańcom Jerozolimy, tak że i pole owo nazwano w ich języku Hakeldama, to jest pole krwi.
      Napisane jest bowiem w Księdze Psalmów: Niech mieszkanie ich stanie się pustkowiem i niech się nie znajdzie, kto by w nim zamieszkał: oraz biskupstwo jego niech zabierze inny. Potrzeba tedy, aby jeden z tych mężów, którzy się z nami zbierali przez cały czas, kiedy Pan Jezus przebywał między nami, począwszy od chrztu Janowego aż do dnia Wniebowstąpienia, stał się wraz z nami świadkiem Jego zmartwychwstania».
      I stawiono dwóch: Józefa, zwanego Barsabą, który miał przydomek Justus, i Macieja. A modląc się mówili: «Ty, Panie, który znasz serca wszystkich, okaż, kogoś z tych dwóch wybrał, aby zajął miejsce tego posługiwania i apostolstwa, któremu sprzeniewierzył się Judasz, aby odejść na miejsce swoje». I rozdano im losy. A los padł na Macieja i przyłączony był do jedenastu Apostołów.

      Ewangelia
      Mt 11:25-30

      Onego czasu: Odpowiadając Jezus rzekł: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, iżeś te rzeczy zakrył przed mądrymi i przewidującymi, a objawiłeś je maluczkim. Tak, Ojcze, bo tak się spodobało Tobie. Wszystko dane mi jest od Ojca mego. I nikt nie zna Syna, jeno Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, jeno Syn i komu by Syn zechciał objawić.
      Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy pracujecie i uginacie się pod ciężarem, a ja was pokrzepię. Weźmijcie jarzmo moje na siebie i uczcie się ode mnie, żem jest cichy i pokornego serca, a znajdziecie odpocznienie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje słodkie jest, a brzemię moje lekkie».

  12. ścierwonety i ścierwomedia wszelakie tj. te źródła, w których ktoś wykupuje przestrzeń dla upajania mas swoją własną i „jedyną prawdą” Katolik omija szerokim łukiem. To co świetnie stymuluje rewitalizację umysłu to zbiory Biblioteki’ 58

    1. Lekcja
      Ez 18:20-28

      To mówi Pan Bóg: Człowiek, który zgrzeszy, sam śmierć poniesie: syn nie poniesie nieprawości ojca, a ojciec nie poniesie nieprawości syna. Sprawiedliwość sprawiedliwego będzie jego własnością, a niezbożność niezbożnego będzie jego własnością. Jeśli zaś niezbożny za wszystkie grzechy swe, jakie popełnił, będzie czynił pokutę, a strzec będzie wszystkich mych przykazań, a postępować będzie według sądu i sprawiedliwości: z pewnością żyć będzie, a nie umrze. Nie będę pomny na wszystkie nieprawości jego, jakie popełnił dzięki sprawiedliwości swej, jakiej dokonał, żyć będzie. Czyż chcę śmierci grzesznika, mówi Pan Bóg, a nie raczej, ażeby od dróg swych nawrócił się, a żył?
      Jeśli zaś sprawiedliwy odwróci się od swej sprawiedliwości, a będzie czynił nieprawość podług wszystkich obrzydliwości, jakie zwykł czynić niezbożny – czyż będzie żył? Wszystkie jego czyny sprawiedliwe, jakie zdziałał, nie będą wspomniane; przez sprzeniewierzenie, którego dokonał, i przez grzech, który popełnił, przez nie umrze.
      I powiedzieliście: «Droga Pańska nie jest słuszna». Słuchajcie więc, domu izraelski: Czyż moja droga nie jest słuszna, czy raczej nie wasze to drogi są przewrotne? Gdy bowiem odwróci się sprawiedliwy od sprawiedliwości i czynić będzie nieprawość, umrze przez nie: przez niesprawiedliwość, którą popełnił, umrze. I gdy odwróci się niezbożny od niezbożności, którą popełnił, a postępować będzie według sądu i sprawiedliwości, sam sobie życie zapewni. Rozważywszy bowiem, a odwróciwszy się od wszystkich nieprawości swych, jakie popełnił, żyć będzie na pewno, a nie umrze, mówi Pan wszechmogący.

      Ewangelia
      J 5:1-15

      Paralityk oczekujący uzdrowienia od 38 lat to obraz nałogowego grzesznika, który nie znajduje w sobie siły do poprawy.

      Onego czasu. Było święto żydowskie i przyszedł Jezus do Jerozolimy. A jest w Jerozolimie sadzawka owcza, po hebrajsku zwana Betsajda, mająca pięć krużganków. W nich to leżało wielkie mnóstwo chorych, ślepych, chromych, paralityków, czekających poruszenia wody. A Anioł Pański zstępował od czasu do czasu do sadzawki i poruszała się woda. I kto pierwszy wszedł do sadzawki po poruszeniu wody, stawał się zdrowym, jakąkolwiek byłby zdjęty niemocą.
      A był tam człowiek pewien złożony chorobą od lat trzydziestu ośmiu. I gdy Jezus ujrzał go leżącego i poznał, że już przez długi czas choruje, rzekł do niego: «Czy chcesz być zdrowym?» Odpowiedział Mu chory: «Panie, nie mam nikogo, kto by zanurzył mię w sadzawce, kiedy porusza się woda. Bo zanim ja dojdę, inny przede mną wstępuje». Rzekł mu Jezus: «Wstań, weźmij łoże twe i chodź». I natychmiast stał się zdrowym ów człowiek, i wziął łoże swoje, i chodził.
      A był to dzień szabatu. Mówili tedy żydzi do uzdrowionego: «Jest szabat, nie godzi ci się nosić łoża twego». Odpowiedział im: Ten, który mię uzdrowił, powiedział mi: «Weźmij łoże twe i chodź.» Zapytali go więc: «Cóż to za człowiek, który ci powiedział: Weźmij łoże twe i chodź?» A uzdrowiony nie wiedział, kto to był, Jezus bowiem oddalił się od tłumu, który był zgromadzony w tym miejscu. Potem spotkał go Jezus w świątyni i rzekł mu: «Stałeś się zdrowym, już nie grzesz, aby ci się co gorszego nie zdarzyło». A człowiek ów odszedł i oznajmił żydom, że to Jezus go uzdrowił.

  13. Jedna z herezji krzewionych dzisiaj przez Watykan.
    „Nawet dla osób nawykłych do częstego gradu w postaci coraz to nowych wytworów myśli katolicko-reformowanej, która pieczętuje się – często na wyrost – Soborem Watykańskim II, wstrząsem stał się niedawny dokument Watykanu o wyłączeniu żydów spośród tych środowisk, ludów i narodów, do których Kościół będzie kierował nauczanie Chrystusa”.
    https://sacerdoshyacinthus.com/2016/03/03/o-dr-hab-benedykt-jacek-huculak-ofm-watykan-dzisiaj/

  14. In Cathedra S. Petri Apostoli
    Katedry św. Piotra, Apostoła
    http://www.divinumofficium.com/cgi-bin/horas/officium.pl

    Lekcja
    1 P 1:1-7

    Pierwszy list św. Piotra to pierwsze ogniwo łańcucha encyklik papieskich, w których zastępcy Chrystusa podają Kościołowi Jego naukę.

    Piotr, Apostoł Jezusa Chrystusa, do przychodniów rozproszenia Pontu, Galacji, Kapadocji, Azji i Bitynii – wybranym według przejrzenia Boga Ojca ku uświęceniu Ducha, ku posłuszeństwu i pokropieniu Krwią Jezusa Chrystusa: łaska i pokój niech się w was pomnaża. Błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który z wielkiego miłosierdzia swego odrodził nas przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa ku nadziei żywej, ku trwałemu, nieskalanemu i wiecznemu dziedzictwu, zachowanemu w niebiesiech dla was, których przez wiarę strzeże potęga Boża, aby zbawienie zgotowane okazało się w ostatecznym czasie. Z tego radować się będziecie, choć teraz potrzeba i smucić się nieco rozmaitymi pokusami, aby próba wiary waszej, daleko cenniejsza niż złoto (które w ogniu próbują), okazała się ku chwale, czci i sławie w objawieniu Jezusa Chrystusa, Pana naszego.

    Ewangelia
    Mt 16:13-19

    Onego czasu: Przyszedł Jezus w okolice Cezarei Filipowej i pytał uczniów swoich, mówiąc: «Za kogo mają ludzie Syna Człowieczego?» A oni powiedzieli: «Jedni za Jana Chrzciciela, drudzy za Eliasza, a inni za Jeremiasza albo jednego z proroków».
    Rzekł im Jezus: «A wy za kogo mię macie?» Odpowiadając Szymon Piotr rzekł: «Tyś jest Chrystus, Syn Boga żywego». A odpowiadając Jezus rzekł mu: «Błogosławionyś, Szymonie Bar Jona, bo ciało i krew nie objawiły tobie, jeno Ojciec mój, który jest w niebiesiech. A ja ci powiadam, że ty jesteś Opoką, a na tej Opoce zbuduje Kościół mój i bramy piekielne nie zwycięża go. I tobie dam klucze Królestwa Niebieskiego: a cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane i w niebiesiech; a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane i w niebiesiech».

  15. Nie tylko w środę! W naszych codziennych modlitwach miejmy Litanię do św. Józefa i modlitwę do św. Józefa po Różańcu.
    Wśród skarbów Kościoła jest wstawiennictwo świętych.
    Św. Teresa z Avila była gorliwą czcicielką św. Józefa. Sama mawiała, że jakiekolwiek sprawy – czy to natury duchowej, czy materialnej – polecała św. Józefowi, nigdy się na nim nie zawiodła.
    Módlmy się i my do św. Józefa – codziennie i z wiarą, i w sprawach różnych!
    https://sacerdoshyacinthus.com/modlimy-sie-do-sw-jozefa/

    1. Lekcja
      Wj 24:12-18

      W one dni rzekł Pan do Mojżesza: «Wstąp do mnie na górę i bądź tam: dam ci tablice kamienne i zakon, i przykazania, którem napisał, abyś ich nauczył». Wstali Mojżesz i Jozue, sługa jego; a Mojżesz wstępując na górę Bożą rzekł do starszych: «Poczekajcie tu, aż się wrócimy do was. Macie Aarona i Hura z sobą; jeśli się jaka sprawa wyłoni, odniesiecie się do nich».
      A gdy Mojżesz wstąpił, obłok okrył górę. । mieszkała chwała Pańska na Synaju okrywając go obłokiem przez sześć dni. A siódmego dnia zawołał go z pośrodka mgły. A wygląd chwały Pańskiej był jakby ognia pałającego na wierzchu góry przed oczyma synów Izraelowych. I wszedłszy Mojżesz w pośrodek mgły, wstąpił na górę i był tam czterdzieści dni i czterdzieści nocy.

      Lekcja
      3 Krl 19:3-8

      W one dni: Przybył Eliasz do judzkiego Bersabee i zostawił tam sługę swego, a sam podążył w stronę pustyni jeden dzień drogi. Gdy przyszedłszy siedział pod jednym jałowcem, zapragnął dla siebie śmierci i rzekł: «Dosyć mi, Panie, weź życie moje: bom ja nie lepszy od ojców moich». I rzucił się (na ziemię), i zasnął w cieniu jałowca. A oto Anioł Pański dotknął go i rzekł mu: «Wstań, a Pożywaj». Spojrzał, a oto u głowy jego chleb podpłomny i naczynie z wodą. Pożywał więc i pił i zasnął znowu. A wrócił Anioł Pański po raz wtóry i dotknął go, i rzekł mu: «Wstań, pożywaj, bo wielka jeszcze droga przed tobą». A on powstawszy pożywał i pił, i szedł o sile tego pokarmu czterdzieści dni i czterdzieści nocy aż do Bożej góry Horeb.

      Ewangelia
      Mt 12:38-50

      Onego czasu: Odpowiedzieli Jezusowi niektórzy z uczonych w Piśmie i faryzeuszów mówiąc: «Nauczycielu, chcielibyśmy widzieć od ciebie znak jaki». On zaś odpowiadając rzekł im: «Plemię złe i cudzołożne znaku szuka, a nie będzie mu dany znak, jeno znak Jonasza proroka. Albowiem jako był Jonasz we wnętrzu wielkiej ryby trzy dni i trzy noce, tak i Syn Człowieczy będzie w sercu ziemi trzy dni i trzy noce. Mężowie Niniwici powstaną na sądzie z tym oto plemieniem i potępią je. Jako że czynili pokutę na wołanie Jonasza; a oto tu więcej niż Jonasz. Królowa z południa powstanie z plemieniem tym na sądzie i potępi je. Przybyła bowiem z krańców ziemi słuchać mądrości Salomona; a oto tu więcej niż Salomon.
      A gdy nieczysty duch opuści człowieka, błąka się po miejscach bezwodnych szukając odpocznienia i nie znajduje. Wedy powiada: wrócę się do domu mego, skąd wyszedłem, i przyszedłszy znajduje go pustym, umiecionym i przyozdobionym. Wówczas idzie i bierze z sobą siedmiu innych duchów gorszych od siebie i wszedłszy mieszkają tam i stają się późniejsze rzeczy człowieka onego gorsze niźli pierwsze. Tak się też stanie i z tym plemieniem przewrotnym».
      Gdy On to jeszcze do rzeszy mówił, oto matka Jego i bracia stali przed domem, chcąc z Nim mówić. I rzekł Mu ktoś: «Oto matka Twoja i bracia stoją przed domem, szukając Cię». A On odpowiadając rzekł mówiącemu do Niego: «Któż jest matką moją i którzy są braćmi moimi?» I wyciągnąwszy rękę ku uczniom swoim, powiedział: «Oto matka moja i bracia moi. Ktobykolwiek bowiem czynił wolę Ojca mego, który jest w niebiesiech, ten moim bratem i siostrą, i matką jest».

    1. Lekcja
      Iz 55:6-11

      W one dni rzekł Izajasz prorok mówiąc: Szukajcie Pana, póki może być znalezion; wzywajcie Go, póki jest blisko! Niech opuści grzesznik drogę swoją, a mąż nieprawy myśli swe, i niech się nawróci do Pana, a zmiłuje się nad nim, i do Boga naszego, bo hojny jest w odpuszczaniu.
      Albowiem myśli moje nie są myślami waszymi, ani drogi wasze drogami moimi, mówi Pan. Bo jak niebiosa przewyższają ziemię, tak drogi moje przewyższają drogi wasze i myśli moje myśli wasze. A jako zstępuje deszcz i śnieg z nieba, a tam się więcej nie wraca, ale napaja ziemię i zwilża ją, i czyni, że rodzi, i daje nasienie siejącemu i chleb jedzącemu: tak będzie słowo moje, które wyjdzie z ust moich: nie wróci się do mnie próżne, ale uczyni, cokolwiek chciałem, i powiedzie się mu w tym, na co je posłałem: mówi Pan wszechmogący.

      Ewangelia
      Mt 21:10-17

      Onego czasu: Gdy Jezus wszedł do Jerozolimy, poruszyło się całe miasto mówiąc: «Któż to jest?» A lud mówił: «To Jezus, Prorok z Nazaretu galilejskiego». I wszedł Jezus do świątyni Bożej, i powyrzucał wszystkich sprzedających i kupujących w świątyni, a stoły bankierów i ławy sprzedawców gołębi poprzewracał. I rzekł im: «Napisano jest: Dom mój domem modlitwy nazwany będzie, a wyście go uczynili jaskinią zbójców».
      I przystąpili do Niego w świątyni ślepi i chromi, a uzdrowił ich. A przedniejsi kapłani i uczeni widząc cuda, które czynił, i dzieci wołające w świątyni i mówiące: «Hosanna Synowi Dawidowemu!» oburzyli się i powiedzieli mu: «Czy słyszysz, co ci mówią?» A Jezus rzekł im: «Słyszę, alboście nie czytali: Z ust niemowląt i ssących doskonałą uczyniłeś chwałę?» A opuściwszy ich, odszedł poza miasto do Betanii i tam pozostał.

  16. Jest jakaś siła perswazji w głoszonych herezjach. Nie bądźmy tak pewni, że nie zaszkodzi nam – intelektualnie i duchowo – nasłuchiwanie heretyckich doktryn. Werbalne mamienie odniosło skutek w wielu duszach. A my cierpliwie poznawajmy i umiłujmy Prawdę, by dochować jej wierności i tak zbawić duszę swoją!

  17. Feria Secunda infra Hebdomadam I in Quadragesima
    Poniedziałek I Tygodnia Wielkiego Postu
    http://www.divinumofficium.com/cgi-bin/horas/officium.pl

    Lekcja
    Ez 34:11-16

    To mówi Pan Bóg: Oto ja sam będę szukał owiec moich i nawiedzę je. Jak nawiedza pasterz trzodę swoją w dzień, gdy bywa pośród owiec swoich rozproszonych, tak nawiedzę owce moje i wybawię je ze wszystkich miejsc, do których były rozproszone w dzień obłoku i chmury. I wywiodę je z narodów, i zgromadzę je z ziem, i przywiodę je do ziemi ich, i będę je pasł po górach izraelskich, nad strumieniami i we wszystkich osadach ziemi. Na pastwiskach najobfitszych paść je będę, a po górach wysokich izraelskich będą pastwiska ich: tam będą odpoczywać w trawach zielonych i na pastwiskach tłustych paść się będą po górach izraelskich. Ja będę pasł owce moje i ja im dam leżeć, mówi Pan Bóg. Co było zginęło, szukać będę, i co się było oderwało, przywiodę, co było połamane, zwiążę, co było chore, wzmocnię, a co tłuste i mocne, strzec będę i będę je pasł w sądzie, mówi Pan wszechmogący.

    Ewangelia
    Mt 25:31-46

    Onego czasu rzekł Jezus uczniom swoim: Gdy przyjdzie Syn Człowieczy w majestacie swoim i wszyscy Aniołowie z nim, wtedy zasiądzie na stolicy majestatu swego. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, i odłączy jedne od drugich, jako pasterz odłącza owce od kozłów. I postawi owce po prawicy swojej, a kozły po lewicy. Wtedy rzecze król tym, którzy będą po prawicy jego: «Pójdźcie, błogosławieni Ojca mego, i posiądźcie Królestwo zgotowane wam od założenia świata. Albowiem łaknąłem, a nakarmiliście mię; pragnąłem, a daliście mi pić; gościem byłem, a przyjęliście mnie, nagim, a przyodzialiście mię, chorym, a nawiedziliście mię, więźniem, a przyszliście do mnie».
    Wtedy sprawiedliwi odpowiedzą mu mówiąc: «Panie, kiedyśmy cię widzieli łaknącym, a nakarmiliśmy cię; pragnącym, a daliśmy ci pić? Kiedyż to widzieliśmy cię gościem, a przyjęliśmy cię, albo nagim i przyodzialiśmy ciebie? Kiedyśmy cię widzieli chorym albo więźniem, a nawiedziliśmy ciebie?» A odpowiadając król rzecze im: «Zaprawdę powiadam wam, coście uczynili jednemu z tych moich braci najmniejszych, mnieście uczynili».
    Wtedy rzecze i tym, którzy będą po lewicy: «Idźcie precz ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny, który zgotowany jest diabłu i aniołom jego. Albowiem łaknąłem, a nie nakarmiliście mię; pragnąłem, a nie daliście mi pić; byłem gościem, a nie przyjęliście mnie; nagim, a nie przyodzialiście mnie; chorym i więźniem, a nie nawiedziliście mnie».
    Wtedy odpowiedzą mu oni: «Panie, kiedyśmy cię widzieli pragnącym albo łaknącym, gościem albo nagim, chorym albo więźniem, a nie usłużyliśmy tobie?» Wtedy odpowie im mówiąc: «Zaprawdę powiadam wam, czegokolwiek nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, mnie nie uczyniliście». I pójdą ci na mękę wieczną, a sprawiedliwi do żywota wiecznego.

  18. https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1835613640069086&set=gm.2023293871021881&type=3&theater&ifg=1

    W OBRONIE WIARY KATOLICKIEJ :

    Proszę zmieniać nagłówek i słać już dzisiaj pocztą mailową a w poniedziałek „papierowo”. ————————-
    Czcigodny Ksiądz Inspektor Jarosław Pizoń Czcigodny Księże Inspektorze ( Księże Radco; Księże Generale) Chciałabym wyrazić swoją solidarność i poparcie dla Kapłana Ks. Michała Woźnickiego SDB. Bardzo proszę o pozostawienie go w miejscu w którym posługuje, z pozwoleniem na odprawianie publicznie Mszy Świętej w Tradycyjnym Rycie Rzymskim i pozwolenie nauczania i głoszenia Słowa Bożego. Decyzje, które zostały wobec niego zastosowane i które mogą się okazać przyczyną zmarnowania Jego kapłańskiego powołania są niekonsekwentne. Powodem toczącego się procesu kanonicznego wobec księdza Woźnickiego jest jego „nieposłuszeństwo”, które okazał, nie wykluczając na słowo przełożonego Rycerzy Ks. Natanka. Od tego zaczęły się jego problemy. W liście Czcigodnego Księdza Inspektora pada również zarzut, że powodem dla którego Ksiądz Woźnicki może zostać usunięty ze zgromadzenia jest krytyka obecnego papieża. Czcigodny Księże, dlaczego Ks. Woźnicki miałby nie zatroszczyć się o dusze błądzących Rycerzy, kiedy papież Franciszek chce, aby Kościół nie odrzucał nikogo, był jak „szpital polowy” otwarty dla wszystkich i wręcz uzasadnia konieczność udzielania Komunii Świętej ludziom w konkubinatach? Dlaczego nie można wykluczać luteran i należy z nimi świętować „odnowę zachodniego chrześcijaństwa” która rozpoczęła się okradaniem Kościoła i mordami na kapłanach, świeckich wiernych i gwałceniem zakonnic, a trzeba wykluczać o wiele bliższych nam doktrynalnie ludzi, którzy z Kościoła odeszli przez zgorszenia, jakie zobaczyli? Jeśli papieskie słowa są prawdziwe i obowiązujące, nie można Księdzu Woźnickiemu robić zarzutu z tego, że ich nie wyprosił, skoro papież rozdziela watykańskie i katolickie odznaczenia aborcjonistkom i nawet homoseksualistów nie wyklucza, bo „kimże on jest, żeby osądzać”? Czcigodny Księże. Z krytyki papieża nie można robić Księdzu Woźnickiemu zarzutu, ponieważ niejeden duchowny kardynał, arcybiskup, czy biskup, czy teolog, historyk Kościoła, naukowiec, jak Kardynałowie Autorzy dubiów, jak Stowarzyszenie Veri Catholici, Roberto de Mattei, jak wielu innych, i wyrażający z nimi solidarność, krytykują papieża za naukę zupełnie niezgodną z Ewangelią i dogmatyką Kościoła Katolickiego. Również w najbliższych miesiącach ma być zorganizowana konferencja dotycząca rozwiązania tego problemu. Wielu świeckich wyraziło poparcie wobec inicjatyw mających zakończyć ten pontyfikat, z powodu głoszenia innej ewangelii, niż Chrystusowa, wprowadzania chaosu i rozbijania jedności Kościoła przez obecnego papieża. Ponieważ Ksiądz Woźnicki zna z pewnością Ewangelię, nawet gdyby nie przylgnął do starożytnego rytu Kościoła, miałby obowiązek pouczać o prawdziwej Ewangelii, i tym samym krytykować obecnego papieża. Nie można mu z tego robić zarzutu tylko dlatego, że większość duchowieństwa z tego obowiązku wobec ludzkich dusz się nie wywiązuje. Czcigodny Księże, świeccy widzą cały ten bałagan, zakłamanie, milczenie ale zdają sobie sprawę z sytuacji i szukają kogoś, kto pomoże im uratować duszę. Słuchając tego kapłana ludzie widzą prawdę i autentyczne nauczanie Kościoła, widzą, że nie są oszukiwani i manipulowani. Za moment może się zdarzyć, że wprawdzie Zgromadzenie Księdza Bosko za takie „przewinienia” księdza Woźnickiego usunie, ale co z tym zrobi, kiedy na przykład Franciszek zostanie zdjęty z powodu głoszonych herezji ze stanowiska przez gremium kardynałów, arcybiskupów i biskupów, co się może zdarzyć. Wtedy zrehabilituje to zniszczone kapłaństwo, które w obecnym zamęcie ratuje wiarę niejednego człowieka w Kościół i w to, że można w nim jeszcze i Boga, i Ewangelię i prawdę znaleźć? Tam, gdzie Kościół wcześniej niż w Polsce wprowadzał posoborowe reformy i szybciej, niż w Polsce zainstalował mszę novus ordo, Kościoła albo nie ma, albo jest tak zdemoralizowany jak w Niemczech, że nie wiadomo, ile procent tego, co się tak nazywa, rzeczywiście jeszcze Kościołem jest. Dlatego odrodzenie Rytu Wszechczasów i głoszenie prawdziwej nauki Kościoła i takiego kapłaństwa, jakie prezentuje Ksiądz Woźnicki, jest koniecznością, by Kościół w ogóle przetrwał. Bramy szatana Kościoła nie przemogą ale właśnie w prawdzie odwiecznej Kościoła a nie reformach dyktowanych przez heretyków czy pogan. Nie ma jeszcze statystyk, ilu ludzi przestało chodzić na mszę z powodu tego, że ambony zamieniono w niejednym miejscu w miejsca propagandy za islamizacją Polski. Proszę mi uwierzyć. Ludzie widzą kapłanów, którzy z posłuszeństwa umieją oddać życie swoich owiec, duchowe czy fizyczne, i umieją rozpoznać także tych, którzy umieją oddać życie za owce. Dlatego proszę o to, żeby Czcigodny Ksiądz cofnął decyzję o kontynuowaniu postępowania kanonicznego mogącego doprowadzić do usunięcia tego kapłana ze zgromadzenia. Usunięcie tego kapłana spowoduje że dla wielu wiernych zgaśnie światło, które ich trzymało przy Kościele. Obowiązkiem wobec dusz jest to światło chronić, zachować i zabezpieczać, gdyż ono jest szczególnie cenne zwłaszcza dla dusz poranionych fałszem i niesprawiedliwością tego, co jest w Kościele apostazją. Zamilczenie tego nie spowoduje, że ludzie na te rzeczy oślepną, ale spowoduje zniechęcenie, zawód i rezygnację z Kościoła, którego kapłani wymagają dla siebie posłuszeństwa ale nie dbają o zbawienie dusz ludzi, które Bóg Kościołowi powierzył. Bo to sam Pan Bóg oddaje w kapłańskie ręce nasze, świeckich, dusze. Na mocy święceń kapłańskich tego księdza jego całe życie jest poddane sprawowaniu Ofiary Chrystusa i byciu świadkiem Ewangelii. Wierni, za których jest odpowiedzialny, są mu powierzeni nie tylko przez przełożonych, biskupa, czy kogokolwiek innego, chociaż także w ten sposób, ale Pan Bóg również stawia sam na jego drodze ludzi, dla których właśnie jego przewidział na duszpasterza. Bardzo proszę o cofnięcie wszelkich zakazów, kar, jakie na niego nałożono, zatrzymanie procesu kanonicznego mającego ze zgromadzenia go usunąć i przywrócenie w pełni możliwości służenia Kościołowi i wiernym w Tradycyjnym rycie i tradycyjnym nauczaniu, bo innego nauczania po prostu nie ma. Każde inne z czasem będzie osądzone i odrzucone przez Kościół Chrystusowy, tak jak coraz głośniej słychać o konieczności osądu obecnego papieża. Prawda w Kościele jest tylko jedna, jest nią Chrystus i Boże Prawo, a obowiązek pouczania wiernych o nim Ksiądz Woźnicki wypełnia, w zgodzie ze swoim powołaniem kapłańskim. Nie można go za to karać, byłoby to niegodziwe. Bardzo proszę o cofnięcie kroków dyscyplinarnych podjętych wobec jego osoby.
    Z wyrazami szacunku
    ………………………………..

    Test na czynny udział świeckich. Obrońmy go.

    https://www.youtube.com/watch?v=q__jzlI-GTI&lc=z23stlxw2tvyjbq5d04t1aokgpky5e2v5npqqrjxkdjibk0h00410.1518956489210002

    1. Deo Gratias za Xiędza postawę wobec Brata i bardzo ważne SŁOWA PRAWDY skierowane do „tradycyjnego” main streamu, któremu dużo się wydaje… I w temacie poznańskim i intronizacji. Laudetur Jesus Christus Rex!

  19. Z katolickiego katechizmu

    Sześć prawd wiary

    1. Jest jeden Bóg.
    2. Bóg jest Sędzią sprawiedliwym, który za dobre wynagradza, a za złe karze.
    3. Są trzy Osoby Boskie: Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty – czyli Trójca Przenajświętsza.
    4. Syn Boży stał się człowiekiem i umarł na krzyżu dla naszego zbawienia.
    5. Dusza ludzka jest nieśmiertelna.
    6. Łaska Boża jest do zbawienia koniecznie potrzebna.

  20. Ratuj nas Chryste!

    Gdy ginie naród ze swej woli
    Choć ma przed sobą drogi przejrzyste
    Wtedy tak serce ogromnie boli
    Ratuj nas Chryste

    Kiedy nas niemoc bezduszna zżera
    Choć nas wzywają prawdy wieczyste
    Pomóż Polakom fałsze odpierać
    Ratuj nas Chryste

    Tym, co zaparli się Twego krzyża
    Wskazuj niebo jasne przejrzyste
    Niech się do prawdy Twojej przybliżą
    Ratuj nas Chryste

    Daj udręczonym narodom wojną
    Koniec bitewnej drogi ciernistej
    Roztocz nad światem ciszę spokojną
    Ratuj nas Chryste

    Wawrzyniec Hubka ps. „Dąb”, „Góral”

  21. Dominica I in Quadragesima
    http://www.divinumofficium.com/cgi-bin/horas/officium.pl

    Lekcja
    2 Kor 6:1-10

    Bracia: Napominamy was, abyście nadaremno łaski Bożej nie otrzymywali. Albowiem mówi On: «W czasie sprzyjającym wysłuchałem cię. A w dzień zbawienia wspomogłem cię». Oto teraz czas pożądany, oto teraz dzień zbawienia. Nie dajemy w niczym nikomu zgorszenia, aby nie ganiono posługi naszej.
    Ale we wszystkim okazujemy się jako sługi Boże w wielkiej cierpliwości, w utrapieniach, w potrzebach, w uciskach, w chłostach, w więzieniach, w rozruchach, w pracach, w czuwaniu i w postach. W czystości, umiejętności, pobłażliwości, w łagodności, w Duchu Świętym, w miłości nieobłudnej w mówieniu prawdy, w mocy Bożej, przez oręż sprawiedliwości na prawo i na lewo, w chwale i w hańbie, w zniesławieniu i dobrej sławie. Niby zwodziciele, a prawdomówni, niby tajemniczy, a dobrze znani, niby umierający, a oto żyjemy, niby karani, a nie uśmierceni, niby smutni, a zawsze weseli, niby ubodzy, a wzbogacający wielu, niby nic nie mający, a posiadający wszystko.

    Graduał
    Ps 90,11-12
    Swoim Aniołom Bóg dał rozkaz o tobie, aby cię strzegli na wszystkich twych drogach.
    V. Na rękach swoich będą cię nosili, abyś nie uraził swej stopy o kamień.

    Traktus
    Ps 90:1-7; 90:11-16
    Kto się w opiekę oddał Najwyższemu, pod osłoną Boga niebios bezpiecznie przebywa.
    V. Rzecze Panu: «Ucieczko moja i warownio moja, mój Boże, któremu ufam».
    V. Bo On sam wyzwoli mię z sideł łowców i od złośliwej zarazy.
    V. Okryje cię swymi piórami i pod skrzydła Jego się schronisz.
    V. Jego wierność to puklerz i tarcza, nie ulękniesz się strachu nocnego.
    V. Ni strzały za dnia lecącej, ani zarazy, co błąka się w mroku, ni zagłady niszczącej w południe.
    V. A choćby tysiąc padł u twego boku, a dziesięć tysięcy po prawicy twojej, do ciebie się nie przybliży.
    V. Bo swoim Aniołom dał rozkaz o tobie, aby cię strzegli na wszystkich twych drogach.
    V. Na rękach swoich będą cię nosili, abyś nie uraził swej stopy o kamień.
    V. Będziesz stąpał po wężach i żmijach, a lwa i smoka podepczesz.
    V. «Ja go wybawię, bo przylgnął do mnie, osłonię go, bo poznał me imię.
    V. Będzie mnie wzywał, a Ja go wysłucham i będę z nim w utrapieniu.
    V. Wyzwolę go i obdarzę sławą. Długimi dniami go nasycę i ukażę mu moje zbawienie».

    Ewangelia
    Mt 4:1-11

    «Wypadało, aby Chrystus zatriumfował nad naszymi pokusami, podobnie jak później pokonał swoją śmiercią śmierć naszą» (św. Grzegorz).

    Onego czasu: Jezus zawiedziony był na pustynię od Ducha, aby był kuszony przez szatana. A gdy pościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, potem łaknął. I przystąpiwszy kusiciel rzekł Mu: «Jeśli jesteś Synem Bożym, rzecz, aby te kamienie chlebem się stały». On zaś odpowiadając rzekł: «Napisane jest: Nie samym chlebem żyje człowiek, ale wszelkim słowem, które pochodzi z ust Bożych».
    Wtedy wziął Go diabeł do miasta świętego i postawił na szczycie świątyni i powiedział Mu: «Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się na dół; albowiem napisane jest, iż Aniołom swoim rozkaże o tobie, a oni na rękach cię poniosą, abyś snadź nie zranił o kamień nogi swojej». A Jezus odrzekł: «Powiedziane jest również: Nie będziesz kusił Pana Boga twego».
    Znowu wziął Go diabeł na górę wysoką bardzo i ukazał Mu wszystkie królestwa świata i wspaniałość ich, i rzekł Mu: «To wszystko oddam tobie, jeśli upadłszy złożysz mi pokłon». Tedy mu rzekł Jezus: «Idź precz, szatanie, albowiem napisane jest: Panu Bogu twojemu kłaniać się będziesz i jemu samemu służyć będziesz».
    Wówczas opuścił Go diabeł, a oto Aniołowie przystąpili i służyli Jemu.

  22. Jak donosi WikiLeaks,

    George Soros, Barack Obama i Hillary Clinton mięli zorganizować w lutym 2013r. przewrót w Watykanie, aby obalić papieża Benedykta XVI.

    Co wskazuje, że nie zrezygnował z własnej woli, ale stał się ofiarą zamachu stanu, który nazywa się „katolicką wiosną”, po tym jak ta sama ekipa, Soros-Obama- Clinton zorganizowała „arabską wiosnę”.

    Teraz grupa działaczy katolickich wysłała list do prezydenta Trumpa, wzywając go do zbadania zaangażowania Sorosa, Obamy, Clinton (i innych), którzy, jak twierdzą, wykorzystali amerykańską machinę dyplomatyczną, siłę polityczną i siłę finansową do wymuszenia, przekupienia i szantażowania urzędników kościelnych w celu „zmiany reżimu” w Kościele rzymskokatolickim – zastąpienia konserwatywnego Benedykta papieżem Franciszkiem, który od tego czasu stał się rzecznikiem międzynarodowej lewicy, szokując katolików na całym świecie – aby został urzeczywistniony ostateczny upadek tego, co pozostało z Kościoła katolickiego.

    „Zmiana reżimu” wg. Sorosa, Obamy, Clinton & CO była konieczna aby usunąć „dyktaturę średniowiecza” w Kościele katolickim.

    W liście tym działacze katoliccy piszą: „(…) okazuje się, że papież Benedykt XVI abdykował w bardzo nietypowych okolicznościach i został zastąpiony przez papieża, którego widoczną misją jest zapewnienie duchowego komponentu radykalnie ideologicznej strategii międzynarodowej lewicy. Pontyfikat papieża Franciszka pod wieloma względami podważył swoją legitymację „.

    „(…) Po prostu nie jest właściwą rolą papieża zaangażowanie się w politykę do tego stopnia, że uważa się go za przywódcę lewicy międzynarodowej”.

    ŹRÓDŁO:
    http://yournewswire.com/wikileaks-pope-benedict-deep-state/amp/?__twitter_impression=true

    Tłumaczenie: https://www.facebook.com/maria.pioch

  23. Podczas beatyfikacji Joanny d’Arc św. Pius X powiedział:

    Dziś bardziej niż kiedykolwiek przedtem siła tych, którzy skłonni są do zła, wypływa z tchórzostwa oraz słabości ludzi dobrych, a cała żywotność królestwa szatana jest wynikiem niefrasobliwej słabości katolików. O, gdybym mógł zapytać Boskiego Odkupiciela, jak Go prosił w duchu prorok Zachariasz (Zach 13, 6a):

    “Cóż to za rany są w pośrodku rąk twoich?”, usłyszałbym bez wątpienia odpowiedź: ‘Jestem zraniony w domu tych, którzy mię miłowali’.

    Zostałem zraniony przez moich przyjaciół, którzy mnie nie bronili i którzy przy każdej okazji współpracowali z moimi przeciwnikami. I słowa te odnoszą się do słabych i letnich katolików wszystkich narodowości”.

    Ks. Denis Fahey

    Przełożył Tomasz Maszczyk
    Za: Zawsze wierni nr 3/2009 (118)
    http://www.bibula.com/?p=38116

  24. +LICH+
    Gdzie mogę znaleźć wzór dokumentu do wydrukowania, który wierni mogą wysłać do biskupa z prośbą o umożliwienie odprawiania Mszy Świętej Trydenckiej? Mieszkam w Norwegii i jest tu ksiądz który odprawia taką mszę,ale tylko kilka razy w miesiącu, jako mszę prywatną.

      1. Ksiądz jest zainteresowany (jest proboszczem i general vikary). Nawet dzisiaj rano była Msza, ale nie ma on zgody od biskupa na coniedzielne odprawianie. Jest tu kilka osób,żywo zainteresowanych taką formą, dla tego więc potrzebuję jakiś oficjalny wzór pisma który jako świeccy, moglibyśmy wysłać do tutejszego biskupa z takim zapytaniem…

  25. Władcy Tradycji czy słudzy Tradycji?

    Jeśli bowiem w czasach zamętu powszechnego ktoś – osoba duchowna czy świecka – która zaczyna otwierać oczy i, nie bez trudności czy ograniczeń, zwraca się szczerze ku wierze katolickiej, z Tradycją jako jej niedyspensowalnym komponentem, napotyka w tzw. „środowisku tradycjonalistów” krytykę, niechęć, zostaje poddany kontroli, jest prześwietlany, krytykowany, dezawuowany, to rodzi się pytanie poważne, z czym tu mamy do czynienia? Wytkną mu najmniejsze potknięcia, zdystansują się od niego, zakwalifikują go jako przynoszącego szkodę Tradycji.
    Rodzi się pytanie: Czy ktoś kogoś upoważniał, aby był kontrolerem, władcą, zarządcą, dyrygentem, moderatorem, oceniaczem, „głównym reprezentantem” zjawiska odradzania się katolickiej Tradycji w Polsce? Buńczuczne uzurpowanie sobie prawa do autorytatywnego zarządu Tradycją pobrzmiewa groteską. A bywa i tragigroteską, bo niszczy się niejedną duszę i wygasza jej zdrowy zapał do powrotu do wiary katolickiej.
    Dusza dojrzała, na wskroś katolicka, dobrze wie: odkrycie Tradycji, jako niedyspensowalnego komponentu wiary katolickiej, jest ŁASKĄ. W związku z tym ma świadomość wyraźną i według niej działa: jest sługą Tradycji, nie jej władcą, zarządcą, dyrygentem, moderatorem czy kontrolerem.
    Dusza dojrzała, na wskroś katolicka, cieszy się z każdej innej duszy, osoby duchownej czy świeckiej, która – gdziekolwiek na świecie – wydobywa się z oparów błędu i aberracji, i przyjmuje nieskażoną wiarę katolicką oraz oddaje Panu Bogu nieskażony katolicki kult.
    Cnota roztropności będzie nam i tutaj potrzebna.

  26. Sabbato post Cineres
    Sobota po Popielcu
    http://www.divinumofficium.com/cgi-bin/horas/officium.pl

    Lekcja
    Iz 58:9-14

    To mówi Pan: Jeśli usuniesz spośród siebie łańcuch, a przestaniesz wyciągać palec i mówić, co jest niepożyteczne, gdy wylejesz łaknącemu duszę twoją, a duszę utrapioną nasycisz: wzejdzie w ciemności światłość twoja, a ciemności twoje będą jak południe. I da ci Pan odpocznienie zawsze, i napełni jasnością duszę twoją, a kości twoje wyzwoli: i będziesz jak ogród zroszony i jak zdrój wodny, którego wody nie ustaną.
    I będą zbudowane przez ciebie pustki wieków, fundamenty pokolenia i pokolenia wywiedziesz, i będziesz nazwany budowniczym płotów, odwracającym ścieżki na odpocznienie. Jeśli odwrócisz od sabatu nogę twoją, od czynienia woli twojej w dzień święty mój i nazwiesz sabat rozkosznym, a święto Pańskie chwalebnym, i uczcisz go nie czyniąc dróg twoich ani nie idąc za wolą twoją, żebyś miał oddawać się plotkom: wtedy się będziesz rozkoszował w Panu i wyniosę cię na wysokości ziemi i nakarmię cię dziedzictwem Jakuba, ojca twego; bo usta Pańskie mówiły.

    Ewangelia
    Mk 6:47-56

    Onego czasu, gdy nadszedł wieczór, łódź była na pełnym morzu, On zaś sam na lądzie. A widząc ich, jak pracowali wiosłami (mieli bowiem wiatr przeciwny), około czwartej straży nocnej przyszedł do nich krocząc po morzu i zamierzał ich minąć. Lecz oni, skoro Go ujrzeli kroczącego po morzu, mniemali, że to zjawa, i zakrzyknęli. Wszyscy bowiem widzieli Go i zatrwożyli się.
    I zaraz przemówił do nich, i rzekł im: «Ufajcie, jam jest, nie lękajcie się!» I wszedł do nich do łodzi, a wiatr ustał. I tym więcej się zdumiewali w duszy, że nic nie zrozumieli z cudu chlebów, gdyż było zaślepione serce ich. A gdy się przeprawili, stanęli na ziemi Genezaret i przybili do brzegu.
    I skoro tylko wyszli z lodzi, natychmiast poznali Go ludzie. A rozbiegłszy się po całej onej krainie poczęli na łożach znosić chorych tam, gdzie posłyszeli, że przebywał. I gdziekolwiek wchodził, do osad, do wsi czy miast, kładli chorych na drogach i błagali Go, aby się choć kraju szaty Jego dotknąć mogli. A ilu tylko się Go dotknęło, byli uzdrowieni.

  27. ” Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony … ” ( J 10, 9 ) ————————————————————————————————————– Per Dominum nostrum Iesum Christum ( przez Pana naszego Jezusa Chrystusa ) … Amen.

  28. Jako katolik mogę powiedzieć tylko jedno – inne religie nic a nic mnie nie obchodzą. Jako katolik, innowiercy mogę powiedzieć tylko jedno – jedna tylko wiara jest prawdziwa – Katolicka, więc nawróć się ! Ot, i cały mój ekumeniczny dialog.

  29. Jeśli chcemy Pana Boga traktować poważnie, w czasach zamętu powszechnego nasza asceza wielkopostna musi zawierać akcenty szczególne: precyzyjne diagnozowanie błędów, poznawanie prawdy oraz odrzucenie błędów i dochowanie wierności prawdzie. To zakłada osobistą lekturę codzienną. Wyborny i nieodzowny element katolickiej ascezy!
    https://sacerdoshyacinthus.com/2018/02/16/elementy-ascezy-nieodzowne/

  30. Jeśli chcemy Pana Boga traktować poważne, w czasach zamętu powszechnego nasza asceza wielkopostna musi zawierać akcenty szczególne: precyzyjne diagnozowanie błędów, poznawanie prawdy oraz odrzucenie błędów i dochowanie wierności prawdzie. To zakłada osobistą lekturę codzienną. Wyborny i nieodzowny element katolickiej ascezy!
    https://sacerdoshyacinthus.com/2018/02/16/elementy-ascezy-nieodzowne/

  31. Feria V post Cineres
    http://www.divinumofficium.com/cgi-bin/horas/officium.pl

    Lekcja
    Iz 38:1-6

    Gdy król Ezechiasz śmiertelnie zachorował, zwrócił się do Boga z gorącą modlitwą. Pan Bóg oznajmił mu przez proroka Izajasza, że modlitwa jego została wysłuchana.

    W one dni rozchorował się Ezechiasz na śmierć; i wszedł do niego Izajasz, syn Amosa, prorok, i rzekł mu: «To mówi Pan: Rozporządź o domu twoim, bo umrzesz, i nie zostaniesz przy życiu». I obrócił Ezechiasz oblicze swe do ściany, i modlił się do Pana, i rzekł: «Proszę, Panie, wspomnij, proszę, jak chodziłem przed Tobą w prawdzie i w sercu doskonałym, a czyniłem, co jest dobre przed oczyma Twymi». I zapłakał Ezechiasz płaczem wielkim. I stało się słowo Pańskie do Izajasza mówiąc: «Idź, a powiedz Ezechiaszowi: To mówi Pan, Bóg Dawida, ojca twego: Usłyszałem modlitwę twoją i ujrzałem łzy twoje; to ja dodam do dni twoich piętnaście lat i z ręki króla asyryjskiego wyrwę ciebie i to miasto, i obronię je». Mówi Pan wszechmogący.

    Ewangelia
    Mt 8:5-13

    Onego czasu, gdy Jezus wszedł do Kafarnaum, przystąpił do niego setnik prosząc Go i mówiąc: «Panie, sługa mój leży w domu paraliżem tknięty i wielce się męczy». I rzekł mu Jezus: «Ja przyjdę i uzdrowię go». A odpowiadając setnik rzekł: «Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiony sługa mój. I ja bowiem jestem człowiekiem pod władzą postawionym, a mającym pod sobą żołnierzy. I jednemu mówię: idź, a idzie, a drugiemu: przyjdź, i przychodzi, a słudze memu: czyń to, a czyni». A Jezus usłyszawszy to, zadziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim: «Zaprawdę powiadam wam, nie znalazłem tak wielkiej wiary w Izraelu. A powiadam wam, że wielu przyjdzie ze Wschodu i z Zachodu i zasiądą z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w Królestwie Niebieskim. Synowie zaś Królestwa wyrzuceni będą do ciemności zewnętrznych: tam będzie płacz i zgrzytanie zębów». I rzekł Jezus setnikowi: «Idź, a jakoś uwierzył, niech ci się stanie». I uzdrowiony jest sługa onej godziny.

  32. Wskazania na Wielki Post

    Qui corporali ieiunio vitia comprimis,
    mentem elevans, virtutem largiris et praemia.

    To przez post ciała uśmierzasz wady,
    podnosisz ducha, udzielasz cnoty i nagrody.

    Na podstawie dawnych przepisów i starożytnej tradycji Kościoła Katolickiego, którą zalecamy przestrzegać, rozróżniamy:

    1. Post ilościowy (ieiunium) – polegający na ilości pokarmów w ciągu dnia. Obowiązywał tych, którzy ukończyli 21 rok, aż do 60 roku życia.

    2. Post jakościowy (abstinentia) – polegający na jakości pokarmów tzn. bez mięsa. Obowiązywał tych, którzy ukończyli 7 rok życia.

    3. Post ścisły – tj. post jakościowy połączony z ilościowym (ieiunium + abstinentia).

    W Środę Popielcową, w którą na znak rozpoczęcia Wielkiego Postu nasze głowy zostały posypane popiołem, obowiązuje post ścisły.

    W poniedziałki, wtorki, środy i czwartki obwiązuje post ilościowy (ieiunium) polegający na jednorazowym posiłku do sytości w ciągu dnia w którym można spożywać mięso. Oprócz tego wolno spożyć dwa posiłki: rano i wieczorem lecz (wg polskiej tradycji) bez mięsa, a co do ilości takie, aby między dniami postu, a pozostałymi w ciągu roku zachodziła naprawdę różnica.

    W piątki i soboty, należy zachować tzw. post ścisły, tj. oprócz postu ilościowego należy zachować także post jakościowy tzn. w te dni nie spożywa się mięsa, ani potraw z jego dodatkiem i zup na wywarze z mięsa (np. rosołu).

    W niedzielę nie obowiązuje ani post ilościowy, ani jakościowy.

    Jeśli w Wielkim Poście wypadnie jakieś święto, to nie znosi ono postu. Wielkopostna dyscyplina postna rozpoczyna się w Środę popielcowa, a kończy w Wielką Sobotę po Wigilii Paschalnej.

    Przestrzeganie powyższych przepisów ma charakter dobrowolny.

    Memento homo, quia pulvis es et in pulverem reverteris.
    Pamiętaj człowiecze, że prochem jesteś i w proch się obrócisz.

    Opracowano na podstawie:
    1. Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 r. Can. 1250 – 1254.
    2. ks. Franciszek Bączkowicz, Prawo kanoniczne, tom II, Opole 1958

  33. „Kościół pości, świat jest na diecie. Z punktu widzenia materii nie ma różnicy, gdyż człowiek może zrzucić dwadzieścia funtów w pierwszy lub w drugi sposób. Różnica tkwi w intencji.”
    Arcybiskup Fulton J. Sheen

    1. Lekcja
      Jl 2:12-19

      Słowami proroka Joela Kościół wzywa nas do postu i wewnętrznego nawrócenia. Pokuta, którą głosił Prorok, miała charakter społeczny. Podobnie Wielki Post jest okresem wspólnego postu i wspólnej modlitwy całego Kościoła.

      To mówi Pan: Nawróćcie się do mnie całym sercem waszym przez post, płacz i żal. I rozdzierajcie serca wasze, a nie wasze szaty. I nawróćcie się do Pana Boga waszego, bo łaskawy jest i litościwy, cierpliwy i wielkiego miłosierdzia, a współczujący w nieszczęściu. Kto wie, może się odwróci i wybaczy i zostawi po sobie błogosławieństwo na ofiarę i płynną obiate dla Pana Boga waszego.
      Uderzcie w trąbę na Syjonie, uświęćcie post, zwołajcie zgromadzenie, zbierzcie lud, poświęćcie zebranie, w jedno zbierzcie starców, zgromadźcie dzieci i niemowlęta. Niech wynijdzie oblubieniec z łożnicy swojej, a oblubienica ze swej komnaty. Pomiędzy przedsionkiem a ołtarzem płakać będą kapłani, słudzy Pańscy, i mówić będą: «Przepuść, Panie, przepuść ludowi Twemu, a dziedzictwa Twego na wzgardę nie wydawaj, by mieli nad nimi panować poganie. Czemuż mówią pomiędzy narodami: Gdzież jest ich Bóg?»
      Zapłonął Pan miłością ku ziemi swojej i przepuścił swemu ludowi. I odpowiedział Pan, i rzekł ludowi swemu: Oto ja ześle wam pszenicę i wino, i oliwę, a nasycicie się nimi. I nie wydam was na wzgardę poganom – mówi Pan wszechmogący.

      Ewangelia
      Mt 6:16-21

      Onego czasu: Mówił Jezus uczniom swoim: «Gdy pościcie, nie bądźcie smutni jako obłudnicy. Twarze bowiem swoje wyniszczają, aby okazali ludziom, że poszczą. Zaprawdę powiadam wam, że wzięli nagrodę swoją.
      Ale ty, gdy pościsz, namaść głowę swoją i obmyj oblicze swoje, abyś nie okazał ludziom, że pościsz, ale Ojcu twojemu, który jest w skrytości. A Ojciec twój, który widzi w skrytości, odda tobie. Nie skarbcie sobie skarbów na ziemi, gdzie rdza i mól psuje i gdzie złodzieje wykopują i kradną. Ale skarbcie sobie skarby w niebie, gdzie ani rdza zepsuje, ani mól stoczy i gdzie złodzieje nie wykopują ani kradną. Albowiem gdzie jest skarb twój, tam i serce twoje».

  34. Áve, Regína caelórum,
    áve, Dómina angelórum,
    sálve, rádix, sálve, pórta,
    éx quá múndo lúx ést órta.

    Gáude, Vírgo gloriósa,
    súper ómnes speciósa;
    vále, o válde decóra,
    ét pró nóbis Chrístum exóra.

    – – –

    Witaj, niebios Królowo,
    Witaj, Pani aniołów,
    Witaj, Różdżko i Bramo;
    Jasność zrodziłaś światu.

    Ciesz się, Panno chwalebna,
    Ponad wszystkie piękniejsza,
    Witaj, o Najśliczniejsza;
    Proś Chrystusa za nami.

    https://www.youtube.com/watch?v=8Kii2MRPsAA

  35. Introit
    Ps 30:3-4
    Bądź mi, Boże, obrońcą, bądź zamkiem warownym, abyś mnie ocalił; boś Ty jest skałą mą i twierdzą, wywiedziesz mnie i pokierujesz dla imienia Twego.
    Ps 30:2
    Do Ciebie, Panie, się uciekam, niech się nie zawstydzę na wieki; uwolnij mnie w sprawiedliwości Twojej.
    V. Chwała Ojcu, i Synowi i Duchowi Świętemu.
    R. Jak była na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen.
    Bądź mi, Boże, obrońcą, bądź zamkiem warownym, abyś mnie ocalił; boś Ty jest skałą mą i twierdzą, wywiedziesz mnie i pokierujesz dla imienia Twego. https://www.youtube.com/watch?v=BRO8GTeTN80#action=share

  36. Korekta Benedykta XVI https://news.fsspx.pl/2018/01/korekta-benedykta-xvi/
    Wywiad z biskupem Tissier de Mallerais https://www.remnantnewspaper.com/Archives/archive-2006-0430-tissier.htm
    http://catholicapedia.net/Documents/cahier-saint-charlemagne/documents/C332_Mgr-Tissier_La-Foi_au-Peril-de-la-Raison_44p.pdf
    Ksiazka Biskupa, wydana w 2009- L’Étrange théologie de Benoît XVI. Herméneutique de continuité ou rupture (Osobliwa teologia Benedykta XVI. Hermeneutyka ciągłości czy zerwania).

  37. Nawet jeśli moglibyśmy mieć uzasadnione zastrzeżenia do niektórych aspektów, ukazujących tu w pozytywnym świetle rzeczywistość posoborową, to jeśli książka zaowocuje dojrzałymi decyzjami nie przyjmowania nigdy Komunii Świętej na rękę, na stojąco, z rąk świeckich, bez pateny, trud Autora i tłumacza nie będą daremne.
    Doskonała forma przyjmowania Komunii Świętej – na klęcząco, przy balaskach przykrytych białym obrusem – ma miejsce podczas Mszy Świętej w tradycyjnym rycie rzymskim. Tam zmierzajmy każdej niedzieli!
    https://sacerdoshyacinthus.com/bp-schneider-corpus-christi/

  38. Trwa Przedpoście.
    Dzisiaj Niedziela Pięćdziesiątnicy – Niedziela Zapustna.
    http://www.divinumofficium.com/cgi-bin/horas/officium.pl

    Lekcja
    1 Kor 13:1-13

    Hymn św. Pawła o miłości to jedna z najpiękniejszych kart Nowego Testamentu. Wartość naszego życia nadprzyrodzonego i siła jego promieniowania nie zależy od wielkości naszych czynów, lecz od natężenia miłości, która je ożywia. Ta cnota upodabnia nas do Boga i pozwala oglądać Go twarzą w twarz.

    Bracia: Gdybym mówił językami ludzi i Aniołów, a miłości bym nie miał, byłbym jako miedź brzęcząca, albo cymbał brzmiący. I gdybym miał dar proroctwa, znał wszystkie tajemnice i posiadł wszelką wiedzę, a wiarę miałbym taką, iżbym przenosił góry, a miłości bym nie miał, niczym nie jestem. I gdybym na żywienie ubogich rozdał wszystką majętność swoją, a ciało swoje wydał na spalenie, a miłości bym nie miał, nic mi nie pomoże.
    Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie działa obłudnie, nie nadyma się, nie łaknie czci, nie szuka swego, nie wpada w gniew, nie pamięta urazy, nie cieszy się z niesprawiedliwości, ale współweseli się z prawdy. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko wytrzyma.
    Miłość nigdy nie ustaje, chociaż proroctwa się skończą, choć zniknie dar języków, choć przeminie wiedza. Bo w części tylko poznajemy i w części prorokujemy. Ale gdy przyjdzie to, co jest doskonałe, ustanie to, co jest częściowe. Gdy byłem dziecięciem, mówiłem jako dziecię, rozumiałem jako dziecię, myślałem jako dziecię. Lecz gdym stał się mężem, wyzbyłem się tego co dziecięce.
    Teraz widzimy niejasno, przez zwierciadło, lecz później twarzą w twarz. Teraz poznaję po części, lecz później poznam, jakom i poznany jest. Teraz tedy pozostaje wiara, nadzieja i miłość: to troje, a z tych największa jest miłość.

    Ewangelia
    Łk 18:31-43

    Onego czasu: Jezus wziąwszy z sobą dwunastu, mówił do nich: «Oto idziemy do Jerozolimy i wypełni się wszystko, co napisane jest przez Proroków o Synu Człowieczym. Będzie bowiem wydany poganom, będzie wyśmiany, ubiczowany i oplwany. A po ubiczowaniu zabiją Go i dnia trzeciego zmartwychwstanie». Lecz oni z tego nic nie zrozumieli i mowa ta była przed nimi zakryta, i nie pojmowali o czym mówiono.
    I stało się, gdy się przybliżał do Jerycha, że ślepiec pewien siedział przy drodze żebrząc. A usłyszawszy rzeszę przechodzącą, zapytał, co by to było. I powiedziano mu, że Jezus Nazareński przechodzi mimo. I zawołał mówiąc: «Jezusie, Synu Dawidów, zmiłuj się nade mną». A ci, którzy szli na przedzie, upominali go, aby milczał. On jednak bardziej jeszcze wołał: «Synu Dawidów, zmiłuj się nade mną». A Jezus zatrzymując się, rozkazał przywieść go do siebie. I gdy się przybliżył zapytał Go mówiąc: «Co chcesz, abym Ci uczynił?» A on rzekł: «Panie, abym przejrzał». I rzekł mu Jezus: «Przejrzyj, wiara twoja uzdrowiła cię». I natychmiast przejrzał, i szedł za Nim, wielbiąc Boga. A cały lud, widząc to, oddał chwałę Bogu.

  39. Stanisław Wyspiański w dramacie Wyzwolenie tak m. in. pisał: ” … Wy, co liżecie obcych wrogów podłoże, czołgacie się u obcych rządów i całujecie najeźdźcom łapy, uznając w nich prawowitych wam królów. Wy hołota, którzy nie czuliście dumy nigdy, chyba wobec biedy i nędzy, której nieszczęście potrącaliście sytym brzuchem bezczelników i pięścią sługi. Wy lokaje i fagasy cudzego pyszalstwa, którzy wyciągacie dłoń chciwą po pieniądze – po łupież pieniężną, zdartą z tej ziemi, której złoto i miód należy jej samej i nie wolno ich grabić. Warchoły, to wy, co się nie czujecie Polską i żywym poddaństwa i niewoli protestem”.

    1. a jeszcze lepiej, w ogóle nie wchodźcie do ławek, tam gdzie moderniści głoszą cokolwiek. Nierzadko są to wirtuozi dający krasomówcze koncerty, na których zręcznym wielosłowiem biegają po uczuciach jak wytrawny pianista palcami po klawiszach fortepianu, rozmywając herezję pomiędzy frazami.

  40. „Czy brałem udział w nabożeństwach i zgromadzeniach innych wyznań?” (z rachunku sumienia przed spowiedzią zamieszczonego w katolickiej książeczce do nabożeństwa).

    Kościół Katolicki nie organizuje żadnych obchodów ku czci innych religii. To tylko pomysł pewnych ludzi – sprzeczny z wiarą katolicką. Katolik nie bierze udziału w żadnych obchodach ku czci innych religii. Katolik nie łamie Pierwszego Przykazania Bożego. Katolik dobrze zna treść katolickiej nauki, zawartej w encyklice Mortalium animos prawowitego papieża Piusa XI.

    ŹRÓDŁO:
    https://verbumcatholicum.com/2018/01/26/wymogi-pierwszego-przykazania-bozego/

Odpowiedz na „s.papiezAnuluj pisanie odpowiedzi